Esfahan, nesf e jahan, ofwel Esfahan is de halve wereld deel 1

Esfahan is de halve wereld, luidt een 16e eeuws Perzisch gedicht, zo veel schoonheid bij elkaar, en de serene rust, als je je doel eenmaal uit alle hectiek buiten hebt bereikt. Ja er wonen wel 1,2 mln mensen in Esfahan en de mooie dingen zijn redelijk geconcentreerd afgezien van het vuurpaleis van de zoroasters van voor de jaartelling en de torens waarin duivenpoep wordt verzameld voor de landbouw . Met onze gids Houssein bezoeken we het ene na het andere  culturele hoogtepunt. Verbazing over zulke mooie oude dingen bij elkaar. Het Imam Komeini plein is na het plein van de hemelse vrede in China het grootste plein ter wereld, nog steeds autovrij en helemaal met een galerij omsloten, ja onderbroken door paleizen en moskeeën. Op het plein vraagt een journalist o.a. de  mening van Hannie over make up en hóe we denken over de sluierplicht. Tussen de middag eten we thuis bij Houssein onze gids, die dus in Esfahan woont. Nog wat algemene observaties, de buurtbewoners beslissen zelf over b.v. het straatvegen, zo komen ook de minderbedeelden uit eigen buurt aan eervol werk..