Esfahan, nesf e jahan, ofwel Esfahan is de halve wereld 2

Na drie dagen Esfahan, mooie monumenten gezien, nog niet vermeld hebben we de bruggen over de nu geheel droge rivier, die zijn s,avonds verlicht en veel mensen flaneren er. Op een avond  werd er gezongen heel mooi een man of 50 eromheen, niks aan de hand zou je denken. Opeens gemurmel en opwinding politie, er komt politie aan, 2 agenten die hier geen samenscholing dulden, of waren het opruiende liederen wij weten het niet. De bruggen zijn s ,avonds een romantische plek veel verder dan handje handje mag zeker niet, misschien dat daarom liefdesverklaringen in dichtvorm in zijn. De Iraniërs behielden onder de Arabieren wel hun taal, de Egyptenaren gaven hun taal toen op. Van daar dat de oude poëzie hier  nu nog leeft. Iraniërs zijn aardige mensen. Zij willen wel anders, maar de politici hier en in het westen maken alles stuk. van daar de chador en de bepaald afwijkende positie van de vrouw. Maar of dat na de opruiende taal van Hannie nog lang standhoudt?    Nu op naar Shiraz, dus geen locale lekkernij, Koresh Mast meer, dat is dan weer een tegenvaller.